De voorjaarsvakantie is inmiddels alweer ten einde. In deze blog een verslag van wat ik deze vakantie zoals heb gedaan.
Maandag begonnen we rustig. Omdat mijn eerste ‘uitje’ buiten er toch best wel had ingehakt die week daarvoor, maar ik deze week toch er het beste van wilde proberen te maken, besloten we maandagmiddag na een bezoekje aan mijn pedicure toch ook nog eventjes met alle meiden het bos te gaan verkennen. Door alle drukte overal kwamen we bij een voor ons onbekend stuk bos terecht, waar geen auto stond dus we lekker alleen met onze meiden de omgeving konden gaan verkennen. Het Wendelbos, wat deel uitmaakt van het Voorsterbos, hebben we voor een klein deel bekeken. Een mooi gebied waar met name de Chineesjes heel veel sporen vonden! Volgens mij vonden alle dames het wel leuk om een nieuw stukje natuur te ontdekken, en voor ons was ons bezoekje aan dit gebied ook zeker voor herhaling vatbaar.

Dinsdag wilden we een mooie wandeling maken met alle meiden iets verder van huis. Het plan was eigenlijk om naar het Land van Ooit te rijden en daar wat mooie kiekjes te maken en de natuur te verkennen. Helaas waren de voorspellingen niet best, en hoewel het waarschijnlijk wel droog zou blijven als we vroeg vertrokken durfden we de gok uiteindelijk toch niet te wagen. Ik had nog een ander nieuw wandelplekje gevonden wat iets dichterbij huis was dus aan het eind van de ochtend vertrokken we richting het oosten om de routes daar eens te bezoeken. Na een klein uurtje rijden kwamen we bij de Lemelerberg aan, een prachtig natuurgebied op een van de hogere gelegen punten in Nederland. We zijn naar een aantal uitkijkpunten gelopen en hoewel we pas een relatief klein stuk van de omgeving hebben gezien vonden we het zeker de rit waard. De stijl lopende routes waren hier en daar wel wat zwaar, aangezien ik nog herstellende ben en mijn moeder ook met haar hamstring zit misschien ook wel iets te zwaar soms, maar we hebben geprobeerd om toch wat uitkijkpunten te bereiken. De dames vonden het prachtig, hebben lekker met elkaar lopen dollen en de omgeving verkend. We hebben het gelukkig ook de hele wandeling droog gehouden. Pas onderweg terug naar huis begon het te sneeuwen dus we waren mooi op tijd terug de auto in. We willen binnenkort zeker nog eens terug naar dit gebied om nog meer delen van de Lemelerberg te kunnen zien. Maar dit was in ieder geval een mooi begin!

De nacht van dinsdag op woensdag verliep helaas niet super… Ik merkte al een aantal dagen dat ik steeds meer jeuk begon te krijgen over mijn hele lichaam, en hoewel ik nog wel eventjes heb gedacht dat dit aan mijn bloedsuikers lag wist ik na een hypo te hebben gehad die de klachten juist verergerde in plaats van verminderde dat dit zeker niet het geval was. Woensdagochtend had ik uiteindelijk nauwelijks iets geslapen en verging ik van de jeuk van top tot teen. Ik bleek een allergische reactie te hebben gehad op mijn penicilline kuur, die ik vanwege mijn ingreep 10dgn lang moest slikken. Ik kreeg anti-allergie pillen voorgeschreven van de huisarts die we gelukkig aan het eind van de ochtend al konden ophalen.
Woensdagmiddag zouden we een dagje naar Amsterdam gaan, een dag(deel) doorbrengen met onze oud-buurmand/goede vriend Hum. Pittig, na al twee dagen op pad te zijn geweest, maar zoals ik al zei ik wilde het beste maken van deze vakantie ondanks alles. De lijst aan bijwerkingen van de medicatie viel weer niet mee. Met name de extra vermoeidheid was iets waar ik niet naar uitkeek na al anderhalve week lang flink stoned van alle medicatie te hebben rondgelopen, maar ik moest gewoon af van die jeuk. Vlak voor we in Amsterdam aankwamen heb ik dus uiteindelijk toch maar een pil genomen in de hoop dat dit de klachten zou doen verminderen. Het plan was om bij Boerderij Meerzicht in het Amsterdamse Bos een pannenkoek te gaan eten, daarna te gaan midgetgolfen in het Amstelpark en nadien nog eventjes wat winkels langs te gaan in Stadshart Amstelveen. In het pannenkoekenhuis waar we de dag begonnen hebben we gezellig een tijdje zitten kletsen, cadeaus uitgewisseld (wij hadden namelijk een goodiebag voor Hum bij ons en hij had nog een ‘kleinigheidje’ voor mij meegenomen) en heb ik natuurlijk weer genoten van een overheerlijke pannenkoek. Alles leek goed te gaan, op de jeukklachten na dan. Ik had mijn pijnklachten redelijk onder controle en hoewel ik wel erg moe was redde ik het nog wel om mezelf op te peppen voor deze dag. Tot de anti-allergie pillen begonnen te werken. Jeetje zeg wat werd ik duf ineens. Helaas hielp het niks tegen de jeuk, dus zat ik uiteindelijk nog steeds met een jeukend lijf maar nu ook nog eens met een zwaar vermoeid hoofd daar aan tafel. Ik heb geprobeerd mezelf de rest van de dag op te peppen maar voor het eerst sinds een lange tijd is mij dit eigenlijk niet echt gelukt. Ik kon niet meer, was helemaal gesloopt nadat de pillen echt begonnen te werken.
Omdat het begon te sneeuwen hebben we het midgetgolfen (wat buiten is) maar overgeslagen en zijn we na een boswandeling in de blubber met twee hele vieze Shelties richting Stadshart Amstelveen gereden. Hier stopte we als eerste bij dierenwinkel het Beestenkasteel om wat voer wat we hadden besteld voor de meiden op te halen en natuurlijk te kijken voor ander leuks. Helaas bleek eenmaal daar aangekomen het voer pas in de namiddag bezorgd te worden, maar de leverancier zou op 2 minuten rijden zitten en daar konden we het wel zelf ophalen. Nou ja, op zich ook prima… Dus nadat ik nog heel even enkele winkels was langs gegaan met Hum reden we nog even langs deze leverancier op weg naar huis. Eenmaal hier aangekomen stonden we voor een dichte deur, en na verschillende keren allerlei kanten op gestuurd te zijn kregen we te horen dat het bedrijf dicht was en er niemand aanwezig was. Maar weer de dierenwinkel waar we hadden besteld teruggebeld dus, die uiteindelijk ook niks voor ons konden doen… Geen nieuw voer voor de meiden dus om te proberen, en hoewel de medewerkster van de dierenwinkel die ons hielp wel heel aardig en behulpzaam was is het natuurlijk ook geen service eigenlijk dat we zo zijn afgewimpeld. We hadden immers maandag een bestelling geplaatst en aangegeven deze woensdag te willen ophalen, wat geen probleem was. Nou ja, het is niet anders, maar we baalden wel een beetje natuurlijk na dit incidentje.
Omdat ik echt helemaal kapot was en het niet langer trok besloten we uiteindelijk de dag verder niet zo lang te maken. Heel lullig voor mijzelf maar natuurlijk ook voor Hum die we alweer een tijdje niet meer hadden gezien en graag nog wat meer tijd mee hadden doorgebracht. Maar dit was een van die keren dat mijn gezondheid me echt niet toestond nog langer door te gaan. De weg terug heb ik voor het merendeel liggen slapen en ook die avond ben ik ongebruikelijk vroeg naar bed gegaan omdat ik me nergens meer op kon focussen. De Shelties waren gelukkig ook goed voldaan van hun wandeling en de Chineesjes thuis hadden het heerlijk gehad bij de oppas (voor hen is die Amsterdamse drukte toch niks dus zij bleven lekker thuis) dus ook geen problemen met een rustig avondje samen met mij. Al keek Glacee wel een beetje raar op toen ik zo vroeg al richting de slaapkamer ging. ;-)

Een video die is geplaatst door Wichita & the SP pets (@dutchiesp) op 2 Mrt 2016 om 11:37 PST

Donderdagmiddag had ik weer een afspraak bij Molemann Mental Health gepland staan en zijn we vooraf hier aan nog even een klein stukje met de meiden gaan wandelen. Ik had gelukkig ondanks alle jeukklachten nu vanwege de vermoeidheidsklachten we aardig wat kunnen slapen dus hoopte de dag goed aan te kunnen. Het leek ook redelijk te gaan tot we even aan het wandelen waren. Weer voelde ik die klap van de hamer en had ik het idee alsof mijn lijf gewoon echt niet meer wilde. Ik heb de wandeling uiteindelijk nog wel af kunnen maken, en kunnen uitrusten in de auto op weg naar mijn afspraak later die middag. De rest van de avond heb ik het rustig aan gedaan wat eveneens mijn dagbesteding voor heel vrijdag was. Ik heb op bed gelegen, geprobeerd uit te rusten en de verleiding om te blijven krabben te weerstaan en mijn lichaam de kans gegeven goed uit te rusten.
De nacht van vrijdag op zaterdag nam ik mijn laatste anti-allergie pil. Tot dusverre had ik op de bijwerkingsklachten na nog maar weinig van het effect van deze pillen gemerkt. Toch bleef ik hoop houden dat nu ik inmiddels ook 2dgn geen penicilline meer slikte de jeukklachten nu toch eindelijk snel zouden verdwijnen en ik mij fysiek ook gauw weer wat fitter zou voelen zodra de anti-allergie medicatie uit mijn systeem zou zijn. Gelukkig bleek dit enigszins het geval. Hoewel de jeuk zeker nog niet is verdwenen zijn de klachten inmiddels een stuk dragelijker geworden. Ook de pijn is nog altijd te doen, al heb ik nog wel af en toe pijnstilling nodig. Wel heb ik een wijze les geleerd, ga nooit in bad met allergie klachten! Jeetje zeg ik dacht even lekker te kunnen ontspannen voor het slapengaan, nou niet dus, ik heb daarna nog urenlang wakker gelegen met jeuk overal.
Mijn energie niveau is helaas nog steeds niet wat het was, en hoewel ik wandelingen inmiddels wel weer zonder duizelig worden aankan vergt het nog wel veel van me. Om die reden ben ik dus ook alleen zondagmiddag nog even op pad geweest, en heb ik de rest van de dag thuis uitgerust samen met mijn moeder die nogal last had van haar hamstring dus toch ook niet echt veel kon wandelen. Gelukkig heb ik me niet verveeld met het kijken van series, knuffelen met de hondjes en surfen online. Zondagmiddag was een rare dag qua weersomstandigheden… Op de grond lagen flinke hagelstenen, boven ons scheen de zon en toen we terug in de auto zaten begon het ineens te regenen waarna we ineens enkele meters verder weer in de zon reden. Typisch Nederlands weer zou je zeggen eigenlijk hè, hahaha! Gelukkig deerde het de hondjes niks en vonden die het, ondanks de drukte overal vanwege het tijdstip, prima vertoeven bij onze vaste wandelplek en hebben ze lekker nog even wat op onderzoek uit kunnen gaan in alle bosjes. Onze vakantie werd in stijl afgesloten voor hen met een lekkere snack terug thuis!

Ik kijk met een beetje een gemixt gevoel terug op deze voorjaarsvakantie. Het was heerlijk om even een weekje vrij te hebben, ook al werk ik zelf dan niet natuurlijk en is het mijn moeder die eigenlijk echt vakantie had. Maar toch baal ik er wel een beetje van dat, met name door mijn gezondheid maar ook het weer hier en daar, zoveel uitjes in de soep zijn gevallen. Niets aan te doen natuurlijk, en ik ben zeker blij met wat we wel hebben kunnen doen en hoeveel plezier de dames hebben gehad! Maar het blijft toch jammer als je doelen wilt nastreven en deze niet echt kunt halen. Volgende keer beter, hopen we. Ik weet in ieder geval wel dat ik in het vervolg niet weer 3 dagen wat achter elkaar plan want hoewel het deze keer ook wel echt te maken had met mijn medicatie en het herstellen van mijn ingreep kan mijn lichaam overduidelijk gewoon ook niet zoveel zware inspanningen 3 dagen achter elkaar aan. Ik ben nu eenmaal chronisch ziek, en hoe graag ik ook meer zou willen kunnen doen, soms moet ik naar mijn lichaam luisteren en de nodige rust pakken om echt goed te kunnen genieten van de dingen die ik nog wel kan.
We gaan nu weer een week in die als aanloop zal dienen voor mijn volgende ingreep. Iets waar ik erg tegenop zie, al zal ik ook wel blij zijn als de pijnklachten van mijn neus eindelijk verdwijnen als die stent is verwijderd. Gelukkig heb ik de zondag voor de ingreep alvast wat hele fijne afleiding op de agenda staan, en hoop ik de rest van de week ook in andere activiteiten voldoende afleiding te vinden om de dagen goed door te komen. Wish me luck en tot een volgende blog!